Reportage: Met de AmaMagna door Servië – Golubac, Belgrado en Novi Sad

Miriam reisde een week mee op uitnodiging van AmaWaterways met de AmaMagna over de Donau. De cruise ging in 8 dagen stroomopwaarts vanaf Roemenië door Bulgarije, Servië en Hongarije. De havens die aangedaan worden zijn: Ruse en Vidin in Bulgarije, Golibac, Belgrado en Novi Sad in Servië, Mohács en Boedapest in Hongarije. In dit deel reizen we verder van Bulgarije naar Servië.

Door de IJzeren Poort

We varen met de AmaMagna weer verder na ons meerdaags bezoek aan Bulgarije, stroomopwaarts naar het noorden, naar Servië! Een prachtige vaartocht wacht op ons vanaf zes uur ’s ochtends, wanneer we een sluizencomplex in gaan, waar we tweemaal 15 meter naar boven geschut worden. We hebben wel een uur vertraging bij de sluizen, maar om zeven uur sta ik klaar op het zonnedek om dit mee te maken. Het blijft indrukwekkend, zeker als je op het zonnedek staat en de hoge donkere natte muren links en rechts van je ziet. We gaan omhoog, dus dat betekent dat er steeds minder muur te zien is.

Zodra we de sluis uitkomen, lijkt de Donau wel een wilde zee! Wat een golven: de wind stuwt het water flink op. De AmaMagna houdt zich perfect en zonder schommelingen bereiken we daarna het gedeelte wat de Iron Gates – IJzeren Poort wordt genoemd, een gedeelte van de Donau waar ze smaller is en door een kloof heen gaat. De Donau vormt hier bovendien de grens tussen Servië en Roemenië.

De bekendste, door mensen gemaakte, toeristische trekker is een beeld van een oude Roemeense koning Decebalus. Het hoofd is 55 meter hoog en heeft een breedte van 25 meter. Wij varen er toch nog van een afstandje, langs.

Inmiddels is het tijd voor een heerlijke lunch aan boord, met aan mijn tafel een dame uit de UK, en doe ik daarna mee aan een lunch wandeling van een half uur. Lekker even aan de wandel met een aantal.

We eindigen met de AmaMagna in een gebied van de Donau waar het water in 1972 opgestuwd is, vanwege de (eerdergenoemde) sluizen die toen opengingen. Daardoor is een eiland (gepland) compleet onder water komen te liggen en moesten de inwoners naar andere plekken verhuizen. Wij kunnen na de douane controle het fort Golubac bezoeken, dat aan de Servische zijde ligt.

Dit is een gerenoveerd middeleeuws fort met wel 10 torens. Vroeger reden auto’s er dwars doorheen, omdat de lokale weg er lag. Je kunt een aantal torens bezoeken, maar niet allemaal. Sommigen kunnen alleen met een gids worden bezocht en dan eigenlijk vanwege de supersteile hellingen en trappen. We eindigen het bezoek met een bordje lokale lekkernijen zoals olijven, kaas, wijn en brood.

In de avond ga ik even langs de kapiteins op de brug, en geniet ik daarna van een fijnproeversdiner in Al Fresco. In de lounge vindt vanaf 09.00 uur een optreden van een opera-zangeres met pianist plaats. Zij verzorgen een uur lang klassieke muziek met wat hedendaagse muziek van de afgelopen eeuw zoals Elvis Presley, Disney en Andrea Bocelli.

Belgrado

De kapiteins brachten ons de volgende morgen naar Belgrado, de hoofdstad van Servië en tevens grootste stad die we tijdens deze route zien, even ons eindstation Boedapest niet meegerekend. In Belgrado liggen we aan een zijrivier van de Donau op een plek met hippe cafés en restaurants, dichtbij het kasteel en het centrum. Je hebt de keuze uit twee excursies: een wandeling naar de top van het fort of een stadswandeling. Ik kies voor een wandeling naar het fort, van waar je een mooi uitzicht hebt over de rivieren.

Terug op het schip is er een verrassingsbarbecue op het zonnedek! Van de koks tot alle obers, iedereen heeft zijn best gedaan om een fantastische barbecue neer te zetten.

In de middag zijn er weer excursies, maar besluit ik lekker even aan boord te blijven en te genieten van de thee tijd in het Al Fresco restaurant en daarna van het diner. Als extra komt er een lokale dansgroep aan boord om de typische Servische dansen te laten zien. Wat een feest!

Parel van Servië

De laatste dag dat we in Servië zijn, meren we aan in Novi Sad, een prachtige Servische stad. Ik bezoek niet de stad zelf, maar een boerderij in Čenej. Daar maken we een typisch zoete Servische lekkernij, een zoet broodje van deeg met pruimenjam erin, een buhtle.

Wat een hartelijkheid en mooi om te zien hoe hier geleefd wordt. Vooral de verhalen en foto’s aan de wanden, maken dat je echt even onderdeel uitmaakt van hun gezin. Bij AmaWaterways krijg je deze wat exclusievere excursies dus ook inclusief in de prijs! We moesten daarna op tijd terug bij het schip zijn, want de vaartocht ging weer verder, naar onze enige bestemming in Kroatië. Meer daarover in het volgende deel!